In Januari 2005 heb ik een visioen gekregen van de Heer, over de komende strijd over het land en de opwekking die er op volgt.
In het visioen stond ik in een uitgestrekt, fris, groen landschap. Het was er heerlijk mooi en de lucht was helder. Toen zag ik dat er in de verte donkere, duistere wolken kwamen opzetten. Deze kwamen steeds dichterbij, totdat het landschap geheel verduisterd was onder het zwarte wolkendek. Terwijl de lucht zich met deze duisternis vulde, verdorde ook het gehele landschap. Het uitgestrekte levendige en frisse landschap veranderde in een dorre, doodse streek. Alle natuur, gras en bomen veranderden in droge aarde en as. Zo was het hele land verduisterd en met de dood bekleed. Er was nergens meer licht. Toen werd ik – in het visioen – opgeheven naar boven, door de wolken heen en ‘zweefde’ ik als het ware boven het wolkendek. Hier zag ik de zon opkomen! En het wolkendek werd er van boven helemaal door verlicht. Hier was het heerlijk en licht. En terwijl de zon opkwam, verdwenen ook de wolken. Het was alsof ze oplosten in het niets. De zon straalde opnieuw over het landschap en het landschap veranderde weer naar een heerlijk, vernieuwd, vruchtbaar, groen en fris natuurlijk landschap.
Terwijl ik hier over na dacht liet de Heer me zien wat de betekenis er van was. Het landschap is natuurlijk Nederland. Nederland zal bedekt worden door ‘donkere wolken’; dat wil zeggen dat er duistere machten over Nederland zullen komen (ook al gekomen zijn). Deze zullen het land en de kerk zo beïnvloedden dat het geestelijk verduisterd en dood is (wat nu ook al het geval is naar mijn mening). Er zal ook een grote geestelijke strijd zijn en degenen die daar de geestelijke zintuigen voor hebben en geheel aan de Here gehecht zijn, zullen een rol spelen in die geestelijke strijd (Vooral voorbede.) De opgaande zon is Christus die Zijn Licht over het land zal verspreiden. Door het Licht wordt de duisternis verdrongen en gaat het land weer opbloeien. Er zal opwekking zijn en nieuw leven.
Dat ik van de grond werd opgeheven tot boven de wolken heeft ook een diepere betekenis, die voor elke christen geld: hier in Nederland zien we vooral de duisternis om ons heen. Maar God wil niet dat we onze ogen op die duisternis gericht houden. Nee, we zijn kinderen van het Licht en we moeten onze ogen op het Licht gericht houden. Daarom wil God ons boven de omstandigheden uit tillen. Hij wil dat we – zei het met strijd, dwars door de donkere wolken – boven de duisternis uit zullen stijgen, als overwinnaars. Als we ‘boven de wolken’ staan, kunnen we de opgaande zon zien en kunnen we onze blik gericht houden op het Licht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten