Wat niet van God is wordt weggeblazen

Bron: een inzending van een onbekende bij Joelnews

Enkele maanden geleden liet de Heer me in een beeld een tropisch regenwoud zien. Ik zag reusachtige bomen met een dicht bladerdek. Daarboven een helderblauwe lucht met volop zonneschijn. In het regenwoud, onder de bomen, was het duister. Het bladerdek was zo dicht, dat de zon niet kon doordringen tot de grond. Daar groeiden wel allerlei schaduwplanten, maar nieuwe bomen kregen geen kans om te groeien.

De strekking van dit beeld is dat wij vaak zo met onze eigen gedachten en ideeën bezig zijn, dat de Geest van God ons niet kan vullen. Daardoor is er geen groei mogelijk, behalve van bezigheden en gedachten die het duister liefhebben.

Deze week kwam ik onderweg door een dorpsbos. Overal waren bomen gekapt om groeiruimte te geven aan de overgebleven bomen. Niets bijzonders, zou je zeggen. Toch bepaalde de Heer me direct bij zijn Gemeente. Er moet gedund worden, er moet ruimte gemaakt worden zodat (andere) bomen verder kunnen groeien. Het bos weer uitfietsend zei ik tegen Hem: "U gaat me toch niet vertellen dat er een tijd van rigoureuze snoei komt?" En ik dacht: "Dit zijn vast mijn eigen gedachten." 's Avonds herinnerde de Heer me weer aan dat beeld van het tropische regenwoud.

Een dag later bepaalde de Heer me bij (de groei van) een tornado. Dat begint met een heel klein slurfje dat vanuit de wolkenhemel moeite doet om de aarde te bereiken. In de verte kun je dat al zien gebeuren. Langzaam maar zeker groeit dat kleine slurfje uit tot een geweldige slurf.

De strekking van dit beeld is dat Gods Geest als een tornado zal komen en alles wat niet rotsvast staat omver zal blazen. Alleen dat wat gefundeerd is in God zal overblijven. En weer bepaalde de Heer me bij de vorige beelden.

AANVULLENDE INDRUK (1)
De zware storm van gisteren (27 oktober) voerde mijn gedachten terug naar de nationale gebedsconferentie van maart dit jaar. Ik herinner me dat er na afloop van die conferentie een flinke storm uitbrak als voorbode van een tijd van schudden in Nederland. Dat schudden heeft toen ook plaatsgevonden.

Anderhalve week geleden ontving ik het woord dat er nog meer geschud gaat worden. Zou de storm van gisteren (de zwaarste in de afgelopen twaalf jaar) ook de voorbode zijn van een periode van heftig schudden?

Tijdens deze storm waren we in de auto onderweg naar huis en van opzij krijgen we krachtige windstoten te verduren. We hadden muziek opstaan van Darlene Zschech, 'On Eagles Wings'. Het was alsof God tegen me zei: "Zo draag ik jullie/mijn kinderen de komende tijd op arendsvleugelen door de storm." En ik voelde me heel veilig.

AANVULLENDE INDRUK (2)
Gisteren werd ik onderweg bepaald bij de stormschade van anderhalve week geleden (27 oktober). Wat me plotseling opviel was dat er zoveel bomen zijn waar bijvoorbeeld de helft vanaf is gescheurd. Of waarvan enorme takken afgebroken zijn. En ik had de indruk dat God zei: "Zo zal Ik dat wat niet van mij is afscheuren van de kerk in Nederland. Alleen dat wat goed is blijft staan. De wond zal Ik genezen. Dan kan het weer groeien zoals Ik dat wil."

Naschrift: Een profeet in Zwitserland ontving enige tijd geleden een vrijwel identiek beeld. Hij zag een bos dat vrijwel geheel werd omgezaagd, zodat er ruimte zou komen voor nieuwe, kleinere begroeiing. De bomen zijn een beeld van bestaande kerken en bedieningen, die door God worden geschud/gesnoeid. De nieuwe aanwas staat voor nieuwe gemeenschappen en initiatieven die door Gods Geest worden voortgebracht. Nadat dit woord was doorgegeven, brak een zware storm uit, die hele bossen in Zwitserland en delen van Duitsland platlegde en zelfs kerkgebouwen letterlijk deed schudden.